Alan W. FISHER
Selenge Yayınları, İstanbul, 2009.
ISBN : 9789758839650 Açıklama : İthal Kağıt, 336 sayfa , 13,5×19,5 cm , Karton Kapak
Ruslara göre Kırım kesinlikle bir sömürge değil, aksine eski çağlardan beri Rus toprağıdır ve dolayısıyla Rusların oraya gelişi bir istila değil, atalarına ait olan toprakların istilasıdır. Cesetlerin köy ve kasaba sokaklarında tepeleme yığıldığı 1931-1933’ün korkunç kıtlık yıllarında yabancı vapurlar Kırım limanlarında ara vermeksizin altın gibi buğday yokluyorlar, borularla tankerlere şıra dolduruyorlardı. Korkunç kıtlık geride kalan herkesi biçti. Kendi mahsulünden mahrum bırakılan Kırım Türklerine bu bölgeye mahsus yiyecek maddesi .sokulmuyor, insanların sokaklarda köpek gibi açlıktan ölmesi zevkle seyrediliyordu. Çünkü onlar insan değildi.. Ruslara göre Kazaklar, Kırgızlar, Tatarlar Cengiz’in ve Timur’un torunlarıydılar ve Amerika’da Kızılderililere nasıl muamele edilmişse, onlara da öyle muamele edilmeliydi. Ya peki Naziler? Onlar da Reich’a katıldıktan sonra Kırım’da Tatarlara yer olmadığı kanaatindeydiler. İlk ırkçı Nazi teorisine göre “Moğol, Tatar ve Kırgız aşağı ırkla eşdeğer kelimelerdi ve Rusya’nın Asyalaşması ırkî saflığını yok etmişti.” 1943’lerde bile Almanya’da gösterilmek üzere yapılmış bir propaganda filminde Almanlar Kırım’da yerlerini “daha asil bir ırkın alacağı” “Tatar tiplerden ve Asyalı geri kalmışlıktan” bahsediyorlardı. Hitler, 16 Temmuz 1914’de “Kırım’ın bütün yabancıların sürüleceği veya tahliye edileceği saf bir Alman kolonisi olacağına” karar vermişti
Yorum Yapılmamış